عکاسی ورزشی حرفه ای امروزه یکی از دشوارترین انواع عکاسی است. غایت این شاخه از عکاسی، ثبت عکسهایی نفس گیر از یک مسابقه ورزشیست. عکسهایی از صحنههایی که شاید حتی از چشم تماشاگران اون بازی هم دور مانده باشه. برای این منظور علاوه بر تجهیزات مناسب، یک عکاس ورزشی باید تیزبینی، سرعت عمل بالا و مهارت کافی داشته باشد.در گذشته، مجسمهها وظیفه نمایش صحنهها و حوادثی را که امروزه عکاسان مدرن ثبت کننده آن هستند را بر عهده داشتند. از زمان انسانهای اولیه تا به امروز، همیشه نیاز به ثبت حرکت و هیجان و ورزشهای رقابتی وجود داشته است؛ همونطور که در مجسمه سازی، سفالگری، نقاشی و بعدا، در فیلم و عکاسی ورزشی امروزی قابل مشاهدهست.
در این مقاله به چند نکته در مورد اصول عکاسی ورزشی حرفه ای اشاره میکنیم:
برای دیدن “۱۰۰ عکس ورزشی برتر تاریخ” اینجا را کلیک کنید.
برای عکاسی ورزشی حرفه ای به این نکات توجه کنید:
۱) ورزشی که میخواهید از آن عکاسی کنید را بشناسید.
به منظور ضبط لحظات جادویی در ورزش که موجب تحریک و هیجان طرفداران می شود، شما باید قادر به پیشبینی “واکنش طلایی” باشید. لحظه ضربه زدن به توپ در بیس بال و گلف و لحظه پرش و سرویس زدن یک بازیکن والبیال. عکس گرفتن از این لحظات نیاز به دانش و زمانبندی دقیق و بالایی دارد. هنگامی که این حرکات رخ می دهد، باید آماده باشید که عکاسی کنید و این نیاز به درک کافی و شناخت بازی دارد. در واقع شما باید به اندازه ورزشکار آماده عکسالعمل سریع و به موقع باشید.
۲) از دوربین DSLR یا دوربین بدون آینه استفاده کنید.
یک دوربین با کیفیت بالا برای عکاسی ورزشی ضروری است. بسیاری از رویدادهای ورزشی در شب و یا در فضای سرپوشیده اتفاق می افتد. این یعنی شما باید در نور کم اقدام به عکاسی کنید. دوربینهای DSLR برای این منظور ایده آل هستند چون دارای حسگرهای تصویری عالی هستند که می توانند تصاویر واضح و کم نویز را در محدوده ISO بالا تولید کنند. DSLR ها همچنین به شما اجازه می دهند که از لنزهای متنوع برای یک بدنه دوربین استفاده کنید. اگر استفاده از DSLR امکانپذیر نیست، یک دوربین بدون آینه، گزینهای مناسب و جایگزین خواهد بود.
۳) تنظیمات دقیق دوربین برای عکاسی ورزشی حرفه ای
در عکاسی ورزشی حرفه ای ، تنظیمات اصلی دوربین در ورزشیهایی که میزان تحرک بسیار بالاست، به این صورت است:
اولین تنظیم کمک کننده، عدد دیفراگم است که باید پایینترین عددی باشد که لنز به شما اجازه مدهد. ایده آل آن f / 2.8 یا f / 4 است.
پس چگونه باید سرعت شاتر را بالا بیاوریم؟ به طور کلی نیاز به سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا سریعتر برای متوقف کردن حرکت سوژه داریم. این مقدار معمولا برای عکاسی از یک ماشین مسابقه یا یک دونده کافی است. هنگامی که شما در نور روز عکسبرداری می کنید و در دیافراگم باز مانند f / 2.8 یا f / 4 سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، تقریبا اتوماتیک است. گرفتن ۱/۱۰۰۰ ثانیه در داخل ورزشگاه یا در شب چالش بسیار بزرگتر است و اساسا نیاز به افزایش ISO تا زمانی که سرعت شاتر به ۱/۱۰۰۰ ثانیه برسد،دارد.
کاری که میتونید انجام بدهید تا اطمینان حاصل کنید سرعت شاتر شما کمتر از ۱/۱۰۰۰ ثانیه نباشد، این است که ویژگی Auto ISO خود را روشن کنید و سپس سرعت شاتر حداقل مجاز را تا ۱/۱۰۰۰ ثانیه تنظیم کنید. به این ترتیب، به طور خودکار ISO آنچه مورد نیاز شما است، به شما می دهد تا به سرعت ۱/۱۰۰۰ ثانیه برسید.
۴) چهرهها و حالت ها را فراموش نکنید.
یک اشتباه رایج عکاسان ورزشی آماتور نادیده گرفتن چهره بازیکنان است. تماشاچیان باید بیان یک ورزشکار را برای ایجاد ارتباط عاطفی با تصویر ببینند. بنابراین عکسهایی که بازیکنان از دوربین دور میشوند یا چهرههای آنها توسط کلاه محافظت می شود، جذابیت کمتری دارند.
علاوه بر بازیکنان، هواداران یک بازیکن یا تیم هم باید در عکاسی ورزشی مورد توجه قرار بگیرند. حالت چهره دلهره یا اضظراب شادی و وجد تماشاچیان همه در توصیف کیفیت یک بازی موثرند.
چند نمونه ژست عکاسی ورزشی حرفه ای :
باشگاههای ورزشی و ورزشکاران حرفهای هم اقدام به استخدام عکاس ورزشی حرفه ای میکنند تا به صورت متمرکز و شخصی ازشون عکاسی بشه. اگر شما صاحب باشگاه ورزشی یا یک ورزشکار حرفهای هستید و تمایل دارید آمادگی و مهارت ورشی خودتون رو به نمایش بذارید، از کادرو عکاسی ورزشی حرفه ای رزرو کنید.
شاید براتون جالب باشه: عکاسی از حیوان خانگی، سخت یا لذتبخش؟
مطالب مفید و کاربردی بودن.
با تشکر
خداقوت