در مورد حاجی حسینی بیشتر بدانید:

چطوری عکاسی را آغاز کردید؟

تابستان سال 89 بود و نزدیک های تمام شدن دانشگاهم، آن هم در رشته کامپیوتر که از هنرستان عاشقش شده بودم، خانوادگی آمده بودیم باغ پرندگان اصفهان و من با یک دوربین فیلم خور نیکون که سوغات سفر بابا بود، با وسواس زیاد عکاسی میکردم و مدام میترسیدم حلقه فیلم تمام شود و چند حیوان آخر بی نصیب بمانند!پدرم تشویقم میکرد و بیشتر از من ذوق داشت که صحنه ای از دست نرود و مدام داد میزد؛ طاووس پرهایش را باز کرده، پلیکان ها دارن می خوابند، یک پایشان را جمع کردند بیا بیا عکس بگیر... هر روز آن سفر به عکاسی و پیدا کردن سوژه های عجیب گذشت تا وقت تحویل عکس های چاپ شده رسید، صاحب مغازه که مرد میانسالی بود در حالی که داشت عکس های چاپ شده را نگاه می کرد رو به من لبخندی زد، که آفرین چه دید قشنگی داری و بیشتر کادر عکس هایت درست و تمیز است، من که سر از کادر و دید درست در نمیاوردم، اما تشویق مرد قند در دلم آب کرد و شد شروع مسیر جدید زندگی من.

در عکاسی، چه چیزی شما را به وجد می آورد؟

یک راه بروز احساس، شادی، عشق ورزیدن، غم و... عکاسی است، این حس میتونه از سمت عکاس و یا گاها سوژه بروز پیدا کنه اما مهم اینه بیننده بتونه حس شما را درک کنه و لذت ببره. دوست دارم بتونم به بهترین شکل این حس ها را انتقال بدم و به یادگار بذارم.

مدارک، جوایز و تقدیرنامه ها

گذراندن دوره های مختلف چون عکاسی مقدماتی تا پیشرفته، عکاسی پرتره، نورپردازی استودیویی در خانه عکاسی و دوره های فوتوشاپ و لایتروم از هنرستان تا دانشگاه اخذ پروانه کسب عکاسی و فیلمبرداری و احداث آتلیه تخصصی مادر و کودک از سال 1394 عکاسی را به صورت تجربی و سپس تخصصی در مراکز معتبر آموختم و یک سال در آتلیه های مختلف کارآموزی کردم و همچنان در حال یادگیری و کسب تجربه هستم.

یک نکته فان در مورد خودتان بگویید:

پدرم اعتقاد داشت من مهره مار دارم و ناخودآگاه همه بچه ها را به سمت خودم جذب می کنم. یادمه یک نوزاد 15 روزه برای عکاسی داشتم که از شهرستان آمده بودن، تا لباس و دکور انتخاب کنیم ساعت شد 6 بعدازظهر، اما بچه مدام گریه می کرد و پدرش استرس داشت که دیر میشود و دو ساعت زمان عکاسی از دست میرود، رو کردم به سمتش که برو و برا همسرت خوراکی بخر و نگران هیچی نباش، به مادر هم گفتم بشین راحت به دختر گلت شیر بده، گوشی خودم را دست پسر کوچکشان دادم تا بازی کند، خلاصه سر صبر کلی عکس های قشنگ گرفت شد و تا ساعت 10 شب مهمان ما بودند.